"İstanbullu Gelin" önceki bölümlerdeki temposunu koruyan, yine akıcı bir bölümle karşımızdaydı. Kendi adıma dizinin konusunu çok meraklandırıcı bulmuyorum ama işlenişi sıkıcı değil. Sahnelerin süresi iyi, herhangi bir sahneden sıkılmaya varmadan yeni bir sahneye geçiliyor. Bunlar bir yana, diziyi takipte kalmamın asıl sebebi, atmosferi.

Dizinin ana mekanı malum: Dört yüz yıllık bir aileye yuva olmuş Boran Konağı. Bu konak öncelkle dışıyla, yani tepelik konumu, kaleye benzer girişi, iki kanatlı kapısı, taş avlusu ve etrafındaki yeşil korusuyla güzel... Hem de konağın içinde şıklığa, yıllarca özen gösterilerek kazanılmış değerlere vurgu yapan ve müzelerde ya da ahşap evlerde görülen tatlı sarı tozlu bir ışık ve buğulu bir doku var. Ayrıca Boran Konağı'nın konumlandığı şehir olarak Bursa'nın çeşitli iç ve dış mekanlarında, hamamlarda ya da çarşılarda geçen sahneler de gayet güzel. Bu sahneler artabilir.

Konağın en sükseli kişisi ise Esma Hanım (İpek Bilgin) tabii. Saçının parlak röflesinden takılarına, özellikle de gömleklerinde eksik etmediği mücevherli broşlarına kadar, görünüşte pırıl pırıl bir kadın. Tabii Esma Hanım'nın dört yetişkin oğlundan oluşan kalabalık ailesi ve aileyle içli dışlı yaşayan mutfak ahalisi de konak yaşamının keyfini arttırıyor. Bu konakta, mutfaktakilerin ön planda olması iyi, yani senaryo içindeki ağırlıkları da dozunda. Konaktaki bu canlılık içinde önemli bir  eksiklik ise Esma Hanım tarafından değil, mutfak halkı tarafından dillendiriliyor (Gülistan - Eren Balkan) ya da yüzlerinde hüzünlendiriliyor (Nurgül-Pelinsu Pir): "Çocuk" Koca konakta bir tane olsun, şifa niyetine cennet çiçeği çocuk yok. 

İlgimi çeken bir karakter de Süreyya'nın teyzesi Senem (Neslihan Yeldan). İstanbul'dayken tüm gün kanepede yattığı ve televizyon izlediği, depresyonda gibi bir yaşayıştaydı, şimdi konağa geldi ve çok zor bir ortamda olmasına rağmen resmen uyum sağladı. Esma'ya kendini ezdirmiyor, lafını esirgemiyor ama bir yandan alttan da aldığı oluyor, gerginlik de çıkarmıyor. Üstelik temel duygusal ve düşünsel tüketim aracı televizyonu da yok. Konakta televizyon bir tek mutfakta var galiba. Senem konusunda düşüncem şu ki, Süreyya'nın teyzesi konağa yerleşsin tamamen çünkü Süreyya'ya eski hayatından bir yakın şart bu ortamda. Hem de Faruk gibi akşamdan akşama değil, her ihtiyacında yanında bulacağı bir yakın. Bu arada Süreyya'nın yakın arkadaşı Dilara (Neslihan Arslan) düğünün üzerinden bir gün geçmesine rağmen, Süreyya'yı da koca bir gün görmedi ama İstanbul'a dönmedi. Ne yapıyor, ne işle meşgul Bursa'da? Diziye yavaştan yavaştan dahil olan Adem (Fırat Tanış) vesilesiyle Süreyya ve Dilara müzik okulu kuracaklar, biz de Süreyya onca eğitime, belki de bir gün kapı önüne konacağı konağa mı tıkılacak  el elde, baş başta ortada mı kalacak derdinden kurtulacağız.